Και για να εξηγηθούμε: Την ώρα που ο κόσμος στενάζει από τις αυθαίρετες τραπεζικές χρεώσεις και συμπεριφορές, την ώρα που η Λούκα στο υπουργείο Οικονομίας προσπαθεί – με πολλές, είν’ αλήθεια, υποχωρήσεις έναντι των αρχικών της σχεδίων – να ανακουφίσει τους υπερχρεωμένους ιδιώτες, την ώρα που οι καταγγελίες έχουν πολλαπλασιαστεί, στην Τράπεζα της Ελλάδος κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου.
Οχυρωμένοι πίσω από το γράμμα των κανονιστικών κειμένων τους (για τα οποία βέβαια δεν υπάρχει βούληση αλλαγής τους) μεταχειρίζονται με το γάντι τούς δήθεν εποπτευόμενους, τους κανακάρηδες της εποπτείας, και προωθούν το πλήθος των καταγγελιών κατά τραπεζών στα αρχεία τους ή σε άλλες Αρχές, ενώ ο φουκαράς... τραπεζόπληκτος πολίτης ψάχνει και δεν βρίσκει το δίκιο του ή μια ανθρώπινη αντιμετώπιση.
Ούτε το momentum δεν υπολόγισαν και απροκάλυπτα, την ίδια στιγμή που ενισχύονται οι τράπεζες με 25 δισ. ευρώ ως εγγυήσεις για ενίσχυση της ακριβοθώρητης ρευστότητάς τους, ελέω τρόικας, επιβάλλουν ψωροποινές για τα μάτια του κόσμου. Σημειώνουμε μάλιστα ότι κάποιες έχουν αποθρασυνθεί πλήρως και αυτό φαίνεται από τη σωρεία καταγγελιών των πολιτών - καταναλωτών.
Πρόστιμα της πλάκας
Την προηγούμενη Παρασκευή λοιπόν, η Τράπεζα της Ελλάδος ανακοίνωσε ότι στις... 28 Ιουλίου η Επιτροπή Τραπεζικών και Πιστωτικών Θεμάτων «αποφάσισε την επιβολή κυρώσεων με τη μορφή προστίμου υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου συνολικού ύψους ευρώ εννιακοσίων δύο χιλιάδων (902.000 ευρώ), σε πιστωτικά ιδρύματα και σε εποπτευόμενα από την Τράπεζα της Ελλάδος χρηματοδοτικά ιδρύματα για διαπιστωθείσες παραβάσεις του θεσμικού πλαισίου που διέπει τη λειτουργία τους».
Συγκεκριμένα, επέβαλαν ασήμαντα πρόστιμα σε 19 τράπεζες, ενώ σε μία (την πρώην Aspis) επιφύλαξαν μια απλή σύσταση! Τόσο αυστηροί και αντικειμενικοί είναι ώστε δεν διστάζουν να επικαλούνται και τα κριτήρια που έλαβαν υπόψη: Το ύψος των προστίμων προσδιορίστηκε αφού συνεκτίμησαν ιδίως (δηλαδή τι άλλο συνεκτίμησαν;) το είδος και τη βαρύτητα των παραβάσεων, την τυχόν (!) καθ’ υποτροπήν τέλεσή τους, την επίπτωσή τους στην εύρυθμη λειτουργία του πιστωτικού ή του χρηματοδοτικού ιδρύματος και την ανάγκη (!) πρόληψης παρόμοιων περιστατικών.
Ούτε λόγος βέβαια για λεπτομερή πολιτική κυρώσεων, διαφανή και αντικειμενική. Ευκαιριακή και μπακαλίστικη αντιμετώπιση με τέτοιο τρόπο ώστε δεν επιτυγχάνεται ο σκοπός της κύρωσης, αλλά και δεν είναι εύκολος ο έλεγχος τρίτων, δίνοντας βέβαια την εντύπωση ότι κάτι τέτοιο είναι εκείνο που τελικά επιδιώκεται.
Ποιες είναι οι παραβάσεις
Για ποιες παραβάσεις μιλάμε όμως; Οι κυρωθείσες (!), όπως ανελλήνιστα γράφεται στην ανακοίνωση της, αφορούν:
- Την εκπρόθεσμη απάντηση σε καταγγέλλοντες.
- Την εκπρόθεσμη ή / και ελλιπή χορήγηση στοιχείων.
- Τη μονομερή τροποποίηση όρων τραπεζικών συμβάσεων.
- Τη μη ενημέρωση οφειλέτη και εγγυητή, εντός του προβλεπόμενου χρονικού διαστήματος των 30 ημερών για την περιέλευση οφειλών σε υπερημερία.
- Τον μη σαφή προσδιορισμό των επιβαρύνσεων συναλλασσομένων, όπως του περιθωρίου επιβάρυνσης του δανείου κυμαινόμενου επιτοκίου, των εξόδων δανείου, της παροχής υπηρεσιών από συνεργαζόμενες επιχειρήσεις.
- Την ελλιπή προσυμβατική ενημέρωση για την αγορά τίτλων, για τους όρους πρόωρης απόδοσης προθεσμιακής κατάθεσης, για τις υποχρεώσεις των κατόχων πιστωτικών καρτών.
- Την ελλιπή περιοδική ενημέρωση ή / και χρέωση εξόδων για την έκδοση και αποστολή μηνιαίων λογαριασμών πιστωτικής κάρτας.
- Την ύπαρξη ασαφών και δυσανάγνωστων ενημερωτικών στοιχείων.
- Την ελλιπή παροχή στοιχείων και πληροφοριών, που ζητήθηκαν εγγράφως από την Τράπεζα της Ελλάδος, με αφορμή καταγγελίες συναλλασσομένων.
-Την έλλειψη επαρκών διαδικασιών Συστημάτων Εσωτερικού Ελέγχου αναφορικά με: α) την αποτροπή λανθασμένων ενεργειών, β) τη διασφάλιση εγκυρότητας και νομιμότητας συναλλαγών, γ) την ασφαλή τήρηση αρχείου παρακολούθησης εργασιών.
- Τις παραλείψεις σχετικά με την τήρηση διαδικασιών όσον αφορά την εξωτερική ανάθεση δραστηριοτήτων σε τρίτους.
- Τη μη γνωστοποίηση στην Τράπεζα της Ελλάδος υπέρβασης ανώτατου ορίου χρηματοδότησης εταιρείας.
Κάτι τρέχει με τα επιτόκια
Όλες αυτές οι σοβαρές παραβάσεις τιμολογούνται με το ποσό των 780.000 ευρώ (άραγε πώς και γιατί οι της Επιτροπής Τραπεζικών και Πιστωτικών Θεμάτων, οι ΕΤΠΘτζήδες – όπως λένε στην Τράπεζα – έχουν προσδιορίσει τόσο χαμηλά το ποσό βάσης;), ποσό προκλητικό αλλά και δελεαστικό για τις τράπεζες ώστε να συνεχίσουν να παρανομούν. Και γι’ αυτό ακριβώς, ακόμα και την αίτηση θεραπείας σνομπάρουν. Σημειώνουμε ότι οι παραβάσεις είναι πολλαπλάσιες, διότι δεν γίνεται επιτόπιος έλεγχος και η εποπτική αρχή αρκείται σε καταγγελίες απαυδισμένων και αγανακτισμένων συναλλασσόμενων!
Το πάρτι εξάλλου που έχει γίνει με τις αυθαιρεσίες στη διαμόρφωση του κυμαινόμενου επιτοκίου δεν έχει προηγούμενο. Υπάρχει άγρια αφαίμαξη από τους πελάτες τους υπό την απαθή στάση των αρμόδιων φορέων και μάλιστα χωρίς καμία τιμωρία. Και αυτό είναι εκείνο που αποτελεί την ντροπή των εποπτικών αρχών. Ο μίστερ Τόμσεν, που τάχα κόπτεται βραδυφλεγώς για τους ασθενέστερους, το έχει άραγε αντιληφθεί;
«Χάδια» για την Attica
Η Τράπεζα της Ελλάδος καταλογίζει «σημαντικές ελλείψεις των Συστημάτων Εσωτερικού Ελέγχου της Attica Bank, λόγω των οποίων (!!!) έγινε δυνατή η εμφάνιση στα λογιστικά στοιχεία του ως άνω πιστωτικού ιδρύματος ισόποσα αυξημένων χορηγήσεων και καταθέσεων σημαντικού ποσού (με συνακόλουθη διόγκωση των αντίστοιχων μεγεθών των δημοσιευμένων χρηματοοικονομικών καταστάσεων) ενόψει συγκεκριμένης ημερομηνίας αναφοράς, μετά την πάροδο της οποίας αντιστράφηκαν οι σχετικές εγγραφές».
Η τράπεζα αυτή, επί της προηγούμενης διοίκησης (Κολλίντζα), «μαγείρευε» και ωραιοποιούσε τα λογιστικά της στοιχεία. Το διαπίστωσε ο έλεγχος της Τράπεζας της Ελλάδος, αλλά το θέμα παρέμενε σε αδράνεια λόγω των προσωπικών σχέσεων της διοίκησης με την εποπτική αρχή. Τυχαίο; Δεν νομίζουμε.
Και επειδή δεν ήταν δυνατόν τελικά να κουκουλωθεί αυτή η βαρύτατη παράβαση, επιβλήθηκε στην τράπεζα ένα πρόστιμο - χάδι 220.000 ευρώ. Και μάλιστα με τέτοια καθυστέρηση ώστε η κύρωση δεν μπορεί να παίξει τον ρόλο που πομπωδώς και λεκτικά μόνο της προσδίδει σήμερα η Κεντρική Τράπεζα.
Τράπεζα των τραπεζών λοιπόν η Τράπεζα της Ελλάδος περισσότερο από ποτέ. Είναι θέμα πολιτικής, επιλογών, συγκυρίας, κουλτούρας. Ο έρμος συναλλασσόμενος έχει γίνει μπαλάκι μεταξύ ανευθυνοϋπεύθυνων. Επειδή όμως η πολιτική ηγεσία έχει την τελική ευθύνη και τη νομοθετική πρωτοβουλία, μήπως έφθασε η ώρα να βάλει μια τάξη στο χάος της (μη) προστασίας του καταναλωτή τραπεζοασφαλιστικών προϊόντων και υπηρεσιών;
topontiki.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Μπορείτε να σχολιάσετε ελεύθερα αρκεί τα σχόλια να μην είναι υβριστικά ή συκοφαντικά. Διαφημίσεις στην θέση των σχολίων ΔΕΝ δημοσιεύονται