ΕΣΕΕ: Πρόταση δώδεκα αλλαγών στο σύστημα του «Τειρεσία»

Δώδεκα αλλαγές στο σύστημα του «Τειρεσία», σύμφωνα με διεθνή πρότυπα, προτείνει η Συνομοσπονδία Εμπορίου.

Δώδεκα αλλαγές στο σύστημα του Τειρεσία σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα προτείνει η Εθνική Συνομοσπονδία Ελληνικού Εμπορίου (ΕΣΕΕ) με επιστολές της προς τους υπουργούς Ανάπτυξης και Οικονομικών, επισημαίνοντας ότι έχουν ήδη περάσει 16 ολόκληρα χρόνια, που οι τράπεζες ίδρυσαν την «Τειρεσίας ΑΕ». 

«Όμως, από τότε μέχρι σήμερα πολλά άλλαξαν στον τραπεζικό κλάδο και ουδείς αμφιβάλλει πλέον ότι ο διατραπεζικός συνεταιρισμός του “Τειρεσία” με τις σημερινές μετέχουσες τράπεζες χρήζει σημαντικών τροποποιήσεων», σημειώνει η ΕΣΕΕ και προσθέτει ότι οι αναπροσαρμογές που προτείνονται και εφαρμόζονται διεθνώς, με το βαθμολόγιο και το σύστημα αξιολόγησης, προσπαθούν να εκσυγχρονίσουν το όλο πλαίσιο «μέτρησης» της εμπορικής πίστης, να εξισώσουν δικαιώματα και υποχρεώσεις, να άρουν τυχόν αδικίες και παράλληλα να μειώσουν περαιτέρω τον κίνδυνο των επισφαλειών στην αγορά.

Η ΕΣΕΕ σημειώνει ότι «σε καμία περίπτωση, δεν ζητά την πλήρη διαγραφή του ιστορικού των οικονομικών στοιχείων όσων δεν ήταν συνεπείς, ούτε άφεση αμαρτιών για όσους υπήρξαν ασυνεπείς εκ συστήματος, αλλά προτείνει πρακτικές αλλαγές, για όσους έχουν αποδείξει ότι αξίζουν μία δεύτερη ευκαιρία».

Το πλαίσιο των προτάσεων της ΕΣΕΕ αναφορικά με τις αλλαγές στον «Τειρεσία» περιγράφονται στα παρακάτω 12 σημεία:

1. Εφαρμογή «Τειρεσία» «δύο ταχυτήτων» με διαφορετική βαρύτητα για τις επιχειρήσεις που ενεγράφησαν προ κρίσης και εντός κρίσης, δηλαδή από το 2009 μέχρι σήμερα.

2. Καθιέρωση «Point System» για την τελική εγγραφή της οποιασδήποτε απαίτησης και μόνον, εφόσον περάσουν 30 ημέρες από την τελική πάροδο της προθεσμίας για την κατά νόμο πληρωμή.

3. Προσαρμογή του βορειοαμερικανικού μοντέλου «credit score» στην ελληνική πραγματικότητα με την εφαρμογή «βαθμολογίου» και κριτηρίων: το ιστορικό πληρωμών, τη χρήση διαθέσιμης πίστωσης, το ιστορικό βάθος της πίστωσης, τον αριθμό αιτήσεων και τους τύπους πίστωσης.

4. Εφαρμογή του διεθνούς συστήματος αξιολόγησης «R»- «account ratings» με 10 κατηγορίες πληρωμών από R0 έως και R9. Αν οι πληρωμές γίνονται χωρίς καθυστέρηση, τότε ο υπόχρεος αξιολογείται με R1. Η χειρότερη κατηγορία «κακού χρέους» είναι η R9, ενώ οι ενδιάμεσες κατηγορίες υποδεικνύουν από έναν έως τρεις μήνες καθυστέρηση.

5. Στοιχεία σφραγισμένων επιταγών ή/και απλήρωτων συναλλαγματικών να διαγράφονται υποχρεωτικά αμέσως μετά την εξόφλησή τους και μετά την προσκόμιση των απαραίτητων δικαιολογητικών εξόφλησης.

6. Στοιχεία ανεξόφλητων σφραγισμένων επιταγών ή/και απλήρωτων συναλλαγματικών να διατηρούνται στο αρχείο, ανάλογα με το ποσό, από 3 έως 5 χρόνια.

7. Διαταγές πληρωμής που συνιστούν δικαστικές αποφάσεις να διατηρούνται στο αρχείο του «Τειρεσία» για 3 χρόνια. Οι πλειστηριασμοί και οι κατασχέσεις να διατηρούνται στο αρχείο για 4 χρόνια.

8. Οι αιτήσεις πτωχεύσεων πρέπει να διατηρούνται σε εμπιστευτικό αρχείο. Η ΕΣΕΕ τονίζει ότι επιμένει ιδιαίτερα στο σημείο αυτό, δεδομένου ότι αίτηση πτώχευσης μπορεί να υποβάλει εναντίον του επιχειρηματία ο οποιοσδήποτε και οποιουδήποτε χρηματικού ύψους δανειστής του, χρησιμοποιώντας την ως απλό μέσο πίεσης για την εξόφληση.

9. Οι πληροφορίες για κηρυχθείσες πτωχεύσεις πρέπει να διαγράφονται από το αρχείο μέσα σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα από την κήρυξή τους. Κατά τον τρόπο αυτόν, ο πτωχεύσας δεν θα τίθεται στο κοινωνικό περιθώριο, δεν θα μετατρέπεται σε πολίτη κατώτερης κατηγορίας και δεν θα του αφαιρείται το δικαίωμα στη δεύτερη ευκαιρία.

10. Ο «λευκός Τειρεσίας» θα πρέπει να πάψει να υφίσταται. Είναι παράλογο να τηρούνται στοιχεία για τον ενήμερο οφειλέτη, ο οποίος δεν πληρώνει μία φορά τη δόση στην ώρα του ή κρίνεται υποκειμενικά ως «μελλοντικά επισφαλής» από τις τράπεζες.

11. Η γραφειοκρατία για τη διαγραφή θα πρέπει να περιοριστεί και να αυτοματοποιηθεί. Η τρέχουσα διαδικασία είναι επίπονη, μακροχρόνια και πολυέξοδη, χρειάζεται πάντοτε τη συνδρομή δικηγόρου και συνιστά ταλαιπωρία για τον εξοφλήσαντα οφειλέτη, που σίγουρα δεν χρειάζεται.

12. Άμεση αποκατάσταση στην περίπτωση λάθους, αφού οι επιπτώσεις ειδικά σε έναν επιχειρηματία μπορεί να έχουν καθοριστικό αποτέλεσμα στη βιωσιμότητα της επιχείρησής του, ενώ πλήττεται ανεπανόρθωτα η φήμη και η αξιοπιστία του, που ειδικά σήμερα έχει ανεκτίμητη αξία.