Η άνοδος και η πτώση της Sprider: Πώς έγινε στάχτη το όνειρο για ελληνική πολυεθνική

Ενα χαρτί στην τζαμαρία ενημερώνει το κοινό για την αναστολή της λειτουργίας των Sprider Stores.

Η κατάρρευση του φιλόδοξου σχεδίου δύο αυτοδημιούργητων επιχειρηματιών, παιδιών μεταναστών στη Γερμανία, που προσπάθησαν να φτιάξουν τη μεγαλύτερη αλυσίδα ένδυσης

Το απόγευμα της περασμένης Δευτέρας η ανακοίνωση της αναστολής λειτουργίας των 48 καταστημάτων της αλυσίδας Sprider Stores έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία στην αγορά.
Η πάλαι ποτέ μεγαλύτερη αλυσίδα καταστημάτων ένδυσης στην Ελλάδα έβαζε λουκέτο αφήνοντας απλήρωτους τους 800 εργαζομένους της και παράλληλα χρέη πολλών εκατομμυρίων ευρώ.

Στην εκτενή ανακοίνωσή της προς τις χρηματιστηριακές Αρχές, η διοίκηση της εταιρείας ενημέρωνε επενδυτές, εργαζομένους και προμηθευτές, αποδίδοντας παράλληλα ευθύνες στα πιστωτικά ιδρύματα και λέγοντας ότι δεν στήριξαν την προσπάθεια ανασυγκρότησης της εταιρείας. Αναφορά έκανε και στην άρνηση των ασφαλιστικών εταιρειών να την αποζημιώσουν, έστω και μερικώς, για την πυρκαγιά που είχε καταστρέψει τον Φεβρουάριο του 2012 τις κεντρικές της αποθήκες στην Ανθούσα, υπόθεση για την οποία οι βασικοί της μέτοχοι έχουν βρεθεί υπόλογοι απέναντι στη Δικαιοσύνη ως ηθικοί αυτουργοί.

Η Sprider Stores ήταν το φιλόδοξο επιχειρηματικό σχέδιο του Σάκη και του Σάββα Χατζηιωάννου, δύο αυτοδημιούργητων επιχειρηματιών, παιδιών μεταναστών στη Γερμανία, που προσπάθησαν να φτιάξουν μια ελληνική πολυεθνική αλυσίδα ένδυσης.

Την επιχειρηματική ιστορία της οικογένειας την άρχισε ο πατέρας τους, όταν επιστρέφοντας στην Ελλάδα δημιούργησε μια μικρή οικοτεχνία που παρήγαγε κάλτσες και τις πουλούσε σε λαϊκές αγορές. Η επιτυχία οδήγησε στην ανάγκη να αυξηθεί η παραγωγή. Η οικοτεχνία μετακόμισε σε άλλον χώρο.

Τη μία πλεκτική μηχανή ακολούθησαν πολλές και τα προϊόντα απέκτησαν το όνομα Venus, που αργότερα έγινε γνωστό στο ευρύ κοινό από τα γυναικεία καλσόν και τα εσώρουχα Venus Victoria.

Τα δύο αγόρια της οικογένειας μεγάλωσαν δουλεύοντας στη μικρή οικογενειακή επιχείρηση, η οποία το 1979 μετακόμισε όπως και η οικογένεια στην Ξάνθη όπου και μετέφερε την παραγωγική της μονάδα, εκμεταλλευόμενη τα κίνητρα που έδινε η Πολιτεία την εποχή εκείνη.

Τα δύο αδέλφια βρέθηκαν στο τιμόνι της επιχείρησης λίγα χρόνια αργότερα, στα μέσα της δεκαετίας του '80. Οι εμπορικές τους επιλογές και η είσοδος των προϊόντων τους στα ράφια των σουπερμάρκετ αύξησαν τις πωλήσεις τους και έδωσαν την αναγκαία ρευστότητα για την περαιτέρω επέκτασή τους. Ετσι το 1997 εξαγοράζουν την εισηγμένη εταιρεία Ηλιοφίν και βάζουν πλώρη για το Χρηματιστήριο. Η πρόσβαση σε φθηνό χρήμα βοηθά τις επενδύσεις τους, με αποτέλεσμα να δημιουργήσουν υπερσύγχρονη παραγωγική μονάδα που παράγει κάλτσες και εσώρουχα και παράλληλα τους προσφέρει τη δυνατότητα συνεργασιών με μεγάλες φίρμες του εξωτερικού για παραγωγή φασόν. Ενώ το 1999 προχωρούν και στην εξαγορά της εταιρείας Sprider Stores από τους αδελφούς Αργυρού.

H ΑΠΟΤΥΧΙΑ ME TA VIRGIN. 

Την εποχή εκείνη είναι που αποκτούν από τον Richard Branson της Virgin το δικαίωμα χρήσης του σήματος για την παραγωγή εσωρούχων και σχεδιάζουν τη δημιουργία αλυσίδας με την επωνυμία Virgin Stores στο εξωτερικό. Ωστόσο, η προσπάθεια αυτή απέτυχε. Τότε κάνουν στροφή και επικεντρώνονται στην εσωτερική αγορά. Εχοντας κατανοήσει ότι η παραγωγή πλέον δεν αποφέρει μεγάλα κέρδη, κάτι που βλέπουν στο λιανεμπόριο, προχωρούν στην αξιοποίηση της Sprider με σκοπό να δημιουργήσουν μια μεγάλη αλυσίδα ένδυσης στα πρότυπα των Zara και Η&Μ. Η αύξηση του δικτύου των καταστημάτων είναι ραγδαία σε Ελλάδα και εξωτερικό: το 2009 η αλυσίδα έχει παρουσία εκτός από την Ελλάδα, στη Βουλγαρία, τη Ρουμανία, την Κύπρο και την Πολωνία ενώ ανοίγει και 14 σημεία Spider Home στην Ελλάδα. Ομως η οικονομική κρίση ήδη έχει δείξει τα δόντια της και η αρχή της πτώσης για την αυτοκρατορία τής Sprider είχε αρχίσει να διαφαίνεται. Η Sprider, αν και παρείχε στους καταναλωτές της είδη σε προσιτές τιμές, είδε και αυτή τις πωλήσεις της να μειώνονται.

ΜΕ 2.000 ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ. 

Το 2010 η αλυσίδα ήταν η δεύτερη μεγαλύτερη στην Ελλάδα μετά τη Zara, με ισχυρή παρουσία σε έξι χώρες του εξωτερικού, διέθετε συνολικά 112 καταστήματα και απασχολούσε περισσότερους από 2.000 εργαζομένους. Ομως, παρά τις αισιόδοξες δηλώσεις των ιδιοκτητών της, το 2011 η Sprider βρέθηκε αντιμέτωπη με την έκπτωση ενός πενταετούς ομολογιακού δανείου ύψους 26,2 εκατ. ευρώ που είχε συνάψει με τις τράπεζες και έναν χρόνο αργότερα η μεγάλη πυρκαγιά στις κεντρικές αποθήκες της στην Ανθούσα επέτεινε τα προβλήματα.

Η εταιρεία που αναπτύχθηκε από τους φιλόδοξους και αυτοδημιούργητους αδελφούς Σάκη και Σάββα Χατζηιωάννου (σήμερα απέχουν από τη διοίκησή της) είχε ήδη ξεκινήσει και μάλιστα με ορμή την καθοδική της πορεία. Στις αρχές του 2013 και έχοντας ήδη σημαντικές υποχρεώσεις προχώρησε στην υποβολή αίτηση υπαγωγής στο άρθρο 99, η οποία απορρίφθηκε τον περασμένο Απρίλιο.

Η εταιρεία άσκησε έφεση και ζήτησε να λάβει προστασία μέσω προσωρινής διαταγής έναντι των πιστωτών, η οποία μάλιστα ανανεώθηκε τον περασμένο Σεπτέμβριο για ένα ακόμη δίμηνο.

Πάντως σήμερα τα καταστήματα της αλυσίδας των πάλαι ποτέ 112 καταστημάτων με τους 2.000 εργαζομένους έχει κατεβάσει ρολά, αφήνοντας πίσω της χρέη που ξεπερνούν τα 96,8 εκατ. ευρώ και 800 ανέργους.